بصیرت فاطمی و ولایت پذیری و ولایتمداری سردار سلیمانی
بصیرت و ولایت پذیری با هم ارتباط تنگاتنگی دارند. بصیرت، قوّه و نیرویی قلبی است که به مدد نور الهی، پدید آمده، حقیقت و باطن امور را - چنان که هست - در می یابد. با دید بصیرت، انسان، درست را از نادرست و حق را از باطل، به آسانی تشخیص می دهد. اهل بصیرت با امداد نیروی قدسی که به آنها عطا شده، می شنوند؛ می اندیشند؛ نگاه می کنند؛ می بینند و از عبرت ها، بهره می گیرند و آن گاه راه های روشنی را می پیمایند و بدین ترتیب، از افتادن در پرتگاه ها و لغزش گاه ها در امان می مانند. از آن طرف جایگاه ولایت در جامعه مانند ستونی است که وقتی باشد خیمه پابرجاست لذا امام جامعه به عنوان شخصیت و جایگاهی که آسیب ها را دیده، نقاط قوت و ضعف را می داند، مردم را به سمت توکل و اتکا به خداوند متعال سوق می دهد، دارای مدیریت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و سایر موارد است؛ نقشی بسیار جدی به خصوص در دفع فتنه های اقتصادی و سیاسی، تهاجم فرهنگی، آسیب های اجتماعی و .. دارد و اینهاست که جامعه را به بالندگی می رساند. طبق نقل تاریخ یکی از کسانی که ارتباط تنگاتنگ بصیرت و ولایت پذیربودن را به منصه ظهور رساندند حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها بودند که شخصیتی بصیر و حقیقتبین داشته و در پدید آمدن وقایع غصب خلافت در حمایت از ولایت سکوت نکرده و ولایتمداری خویش را به اثبات رساندند. بسیاری از بزرگان، اولیای خداوند و حتی جهادگران نیز با تاسی از حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها ارتباط بصیرت با ولایت پذیری را به تصویر کشیده اند که می توان از جمله آنها سردار سلیمانی را نام برد که با داشتن بصیرت فاطمی، در تمامی عرصه ها گوش به فرمان ولایت بوده اند که نشان از “ولایت مداری” و “ولایت پذیری” ایشان است.